الفبای زندگی

در بسیاری از موارد وقتی که رابطه ناشی از عشق رمانتیک، با توجه به ماهیت آن به سوی سلطه میل کرد، زنان معمولا به سوی سایر اشکال عشق ازقبیل عشق والدینی، عشق به فرزند یا عشق خواهرانه پناه می‌برند

از من بپرسید می‌گویم که ازدواج، مهم‌ترین رخداد زندگی هر انسانی پس از تولد و پیش از مرگ است. حرکتی که مردم در سراسر جهان متاثر از زندگی‌های فردی و حضور شبکه‌های مجازی پیش‌رو گرفته‌اند، اگر چه از جذابیت‌ها و حساسیت‌های سنتی ازدواج کاسته، ولی باعث نمی‌شود نقش، اهمیت و کارکرد آن را در جامعه نادیده گرفت. تشکیل خانواده که با ازدواج آغاز می‌شود، نقش بسزایی در تداوم و مانایی بشر، تربیت و پیراستگی اخلاقی و حتی شخصیت بخشی مردان و زنانی دارد که هسته اصلی اجتماعات انسانی‌اند. اما این روزها تکلیف احساسات و عشق در ازدواج چیست؟ ما تبدیل به موجوداتی مکانیکی شده‌ایم تا انسان‌هایی مهرورز! اصلا عشق باید باشد یا باید به‌وجود بیاید یا ضروری نیست؟ درگذشته چطور بوده و در آینده چطور خواهد بود؟

عشق از فلسفه گرفته تا الهیات و علوم‌اجتماعی، تعاریف متعددی دارد. اما آنچه که به آن نیاز داریم و در پی تشریح آن در قالب ازدواج هستیم تنها به موردی اشاره می‌کند که زن و مرد در دو طرف بازوان عشق قرار می‌گیرند. عشق یعنی گرایش عاطفی شدید. مهر یا علاقه، دلبستگی بسیار به چیزی یا کسی. عشق بیانگر دلبستگی فیزیکی و شخصی متقابلی است که دو نفر نسبت به یکدیگر احساس می‌کنند. این روزها برخی افراد درباره این نظر که عشق همیشگی است تردید دارند، اما ما معمولا فکر می‌کنیم که عاشق شدن از احساسات و عواطف انسانی ناشی می‌شود.

جامعه‌شناسی احساسات
جامعه‌شناسی احساسات یا Sociology of Emotions رشته‌ای است که تلاش می‌کند با استفاده از نظریات و تکنیک‌های جامعه‌شناسی، احساسات انسان را مطالعه کند. در یک نگاه کلی جامعه‌شناسی به‌عنوان پاسخی برای تاثیرات منفی مدرنیزاسیون به وجود آمد و حتی می‌شود گفت که بسیاری از نظریات کلاسیک این رشته بدون این‌که ادعای این‌کار را داشته باشند، با احساسات انسانی سر و کار داشته‌اند. کارل مارکس، سرمایه‌داری را باعث جدایی انسان از وجود خود می‌دانست، زیمل در مورد تاثیرات کلانشهر بر انسان می‌نوشت و ماکس وبر تأکید داشت بر خاصیت عقلانی‌کننده مدرنیته بر انسان‌ها. اما من می‌خواهم از احساس عشق بگویم در ازدواج‌های ایرانی…

راستش زمانی زن بودن در زندگی مشترک را برابر مادری می‌دانستند و هویت اجتماعی زنان در فرزندپروری تعریف می‌شد، اما اکنون زنان هویت اجتماعی خود را به‌گونه‌ای دیگر تعریف می‌کنند. همچنین عرصه انتخاب برای دختران نیز باز شده تا با اراده خود و بدون ازدواج بتوانند مادر بودن را تجربه کنند؛ چراکه اخیرا در قانون خانواده آمده که دختر مجرد ٣۵ ساله می‌تواند بدون ازدواج کودکی را به فرزندی قبول کند. اگر اینگونه باشد، مقوله عشق در این رفتار در کجای قلب انسان معاصر قرار می‌گیرد؟ یک‌نفر چگونه می‌تواند عشق پدر و مادر را حس کند و خود را محصول عشق یا پرورش یافته عشق بداند و بنامد؟

شاید نگاهی به رساله دکترای دکتر علیرضانژاد تحت‌عنوان «عشق و جنسیت با تأکید بر مطالعه‌ای درباره عشق در زندگی زنان تحصیلکرده» در این میان راهگشا باشد؛

هم‌اکنون برای بسیاری از زنان ازدواج به مثابه یک تقدیر ناگزیر مطرح نیست، بلکه احساسات عاشقانه قدرت محرکه‌ای است که انگیزه ازدواج را سامان می‌دهد. از سوی دیگر زنان بسیاری، از احساسات متناقضی نسبت به شریک زندگی خود، پس از ازدواج یاد می‌کنند.

هم‌اکنون برای بسیاری از زنان ازدواج به مثابه یک تقدیر ناگزیر مطرح نیست، بلکه احساسات عاشقانه قدرت محرکه‌ای است که انگیزه ازدواج را سامان می‌دهد. از سوی دیگر زنان بسیاری، از احساسات متناقضی نسبت به شریک زندگی خود، پس از ازدواج یاد می‌کنند. گویی نمی‌توانند بین احساسات متفاوت خود تمایز قایل شوند. بسیاری از زنان ناگزیرند در خلال روابط عاطفی خود به پرسش‌هایی پاسخ گویند. این مجموعه پرسش‌ها عبارتند از عشق چیست؟ آیا تقدیر، عشق را برای ما تعیین می‌کند یا خودمان در این‌باره تعیین‌کننده هستیم؟ آیا زن بودن به معنی عاطفی بودن است و اگر این‌طور است چرا ما نمی‌توانیم یا نباید عاشق شویم؟ آیا زن باید معشوق باشد؟ آیا عاشق بودن برای زن قدرت به همراه می‌آورد یا او را در رابطه به سوی ضعف بیشتر می‌کشاند؟

اما دوست دارم قبل از اینکه به موضوع عشق و ازدواج چه در ایران گذشته و چه در ایران امروزی بپردازم، بگویم که تعاریف همیشه نسبی هستند آن‌هم در هر کجای جهان! و دیگر اینکه بسیاری از تعاریف در طول زمان دچار دگرگونی شده‌اند. شما هم اگر در طول زندگی خود معانی متفاوتی از احساسات، زندگی و عشق را درک کرده‌اید بر خود خرده نگیرید!

تعاریف از عشق
بله گفتم که تعاریف از عشق در طول زمان متفاوت شده است. می‌گویند عشق یک احساس نیست چون می‌‌تواند تغییر در ظاهر و فیزیولوژی نداشته باشد. پس عشق چیست؟ عشق یک نگرش است
(rubin ۱۹۷۰). یک موقعیت(ekman ۱۹۹۲)، یک احساس(turner ۱۹۷۰). یک سازه فرهنگی‌، سندرم احساسی
(avrill ۱۹۸۵). یک آمیزه از چندین احساس دیگر مثل لذت و عصبانیت (laird oately and johnson ۱۹۸۷) و (izard ۱۹۹۲). عشق یک حالت انگیزشی جهت‌دار است تا یک احساس(aron and aron ۱۹۹۱). مانند گرسنگی، ترس و خواب یک حالت کشش و علاقه است (rimper&berth ۲۰۰۵) و…

لازم است که بدانید در تبیین جامعه‌شناختی‌ احساس عشق، چهار فعالیت اصلی‌ انجام پذیرفته است. تبیین ساختاری از عشق، از دو دسته ساختار اجتماعی کلان و خرد سخن می‌‌گوید. در ساختار اجتماعی کلان به نقش عشق در کنترل اجتماعی و این‌که عشق توسط ساختار اجتماعی کنترل می‌‌شود، پرداخته می‌شود. درسطح ساختار اجتماعی خرد به عشق هم به‌عنوان یک تجربه عاطفی و همزمان با آن تمایل به تناسب وضع دوست داشتن یک شخص نگاه می‌‌شود. نظر دیگر، دیدی تاریخی‌ به عشق دارد و دگرگونی‌هایی‌ که در نوع عشق براساس دوره تاریخی‌ مطرح می‌‌شود را مورد توجه قرار می‌‌دهد. در این رابطه گیدنز حرکت از عشق رمانتیک به عشق مطلق را مطرح می‌‌کند. عشق سازه‌ای فرهنگی‌ است، تلاشی دیگر در تبیین جامعه‌شناختی از عشق است. عشق و نابرابری اجتماعی به بی‌‌عدالتی با دوام و ذاتی در تجارب عشق اشاره دارد.

عشق و محبت بین زن و شوهر از ارکان اصلی نظام خانواده است

ازدواج‌های قدیم
از مباحث کلاسیک و دانشگاهی فاصله بگیرم. ما باید مصادیق را در گوشه و کنار خانه، محله و شهر خود ببینیم و در مورد آن به بحث بپردازیم. دکتر احمدنیا در نشستی با موضوع «چالش‌های ازدواج و معضلات سلامت اجتماعی خانواده در ایران» گفته بود جامعه ایران شاهد تغییرات ارزشی و هنجاری پرشتابی در دوره زمانی نسبتا کوتاه چند ساله پس از انقلاب‌ سال ۵٧ در سطح جامعه ایرانی و به‌ویژه در زمینه ازدواج و خانواده بوده‌ است. در سال‌های اخیر شاهد تغییرات ارزشی و شتابنده بوده‌ایم.

اما شرایط شکل‌گیری ازدواج در ایران درگذشته چگونه بوده است؟ نحوه انتخاب همسر به عهده پدر و مادر و گاهی قوم و قبیله فرد بوده و انگیزه دختر و پسر از ازدواج، فرزندآوری تلقی می‌شده‌ است. در انتخاب همسر نیز به بحث عقد دخترعمو و پسرعمو اهمیت داده می‌شد و عقیده بر این بود که عقد آنها در آسمان‌ها بسته شده است. ازدواج‌ها درگذشته بیشتر درون‌گروهی بود تا برون‌گروهی و اگر ازدواج برون‌گروهی صورت می‌گرفت، مرزهای شناسایی و هدایت جمعی آن گروه مخدوش می‌شد. به همین علت است که امروزه بسیاری از زبان‌ها و فرهنگ‌های قومی را از دست داده‌ایم؛ چراکه شیوه‌های تشکیل خانواده مضمحل شده‌اند. در ازدواج نسل قبل، این‌که افراد در چه سنی و با چه کسی و به چه شیوه‌ای ازدواج کنند، از قبل مشخص بود. به‌طورکلی اراده پذیرش همسر با جمع بود نه با فرد؛ به‌صورتی‌که گاهی ازدواج‌ها براساس منافع مالی و سیاسی گروه و قبیله شکل می‌گرفت.

اینکه در گذشته آیا عشق معیار ازدواج بوده یا نه؟ سوالی است که دکتر  احمدنیا در پاسخش می‌گوید: در گذشته معیارهای مختلفی برای انتخاب همسر وجود داشته که می‌توان به پول، زیبایی، مسکن، شغل، اخلاق، دینداری، سواد، تحصیلات و صداقت اشاره کرد که البته ترتیب و تنوع معیارهای زن و مرد با هم متفاوت بوده ‌است.

اما معیاری که کمتر به آن توجه می‌شود بحث سلامت است؛ هم از بعد جسمانی، هم روانی و اجتماعی. شاید عشق هم نقش عمده‌ای در سلامت ازدواج و زندگانی داشته باشد.

اما معیاری که کمتر به آن توجه می‌شود بحث سلامت است؛ هم از بعد جسمانی، هم روانی و اجتماعی. شاید عشق هم نقش عمده‌ای در سلامت ازدواج و زندگانی داشته باشد.

ازدواج‌های جدید
آنقدر روند ازدواج‌های جدید رو به تغییر گذاشته که کمتر دو نفری را پیدا می‌کنید که مشابه دو نفر دیگر، هم را پیدا کرده و عاشق شده و برای بقای عشقشان ازدواج کرده باشند. امروزه اما سن تجرد قطعی برای زن و مرد فرق کرده و تحمل اجتماعی برای عدم ازدواج دختر و پسر افزایش پیدا کرده ‌است. حتی شیوه و معیار همسرگزینی نیز تفاوت کرده و کنش عقلایی معطوف به هدف، موجب می‌شود که دست به انتخاب بزنیم. شکل آشنایی و همسرگزینی از جمع‌گرایی به فردگرایی تغییر پیدا کرده‌ و این تحول از انتخاب جمعی به فردی، قابل تأمل است. عشق به‌عنوان یکی از ملاک‌ها و معیارهای مهم تلقی می‌شود و نیز فضای همسرگزینی به شرایطی تبدیل شده که گزینه‌های زیادی را پیش روی افراد قرار می‌دهد. این فضاها می‌تواند دانشگاه یا فضاهای شغلی و نیز فضاهای مجازی باشد. ارزش‌ها نیز دچار تغییر شده‌اند؛ به‌طوری‌که دیگر فرزندآوری تنها هدف و دلیل ازدواج نیست. از دلایل این مسأله می‌توان به مصرف‌گرایی فرزندان اشاره کرد که دیگر پشتوانه زمان پیری و درآمدزا نیستند.

دختران و پسران امروز در فضاهایی مانند خیابان و مراسم مختلف و حتی ازدواج غیابی به انتخاب همسر می‌پردازند. متاسفانه موضوعی که امروزه ازدواج را دچار مشکل می‌کند این است که سابقه آشنایی‌های پیش از ازدواج کم است. موضوع دیگر نیز بحث رواج ازدواج‌های ناهمگون است. از منظر جامعه‌شناسی خانواده بهتر است که ازدواج‌ها همگون‌ باشد که دو نفر از لحاظ فرهنگی، اجتماعی، تحصیلات، قومی و مذهبی شباهت بیشتری داشته باشند و اینگونه شانس موفقیت ازدواج خود را افزایش دهند. با این تفاسیر، نمی‌دانم در این میان سرنوشت عشق چه می‌شود؟ نمی‌دانم برای پیوندهای جاری و آتی عشق را چگونه می‌توان به تصویر کشید…

عشق و زندگی مشترک
در نگاه اول به‌نظر می‌رسد که عشق پدیده‌ای شخصی و در حد زیادی جسمی است. برای مدت‌ها اینگونه تصور می‌شد که عشق عرصه‌ای مناسب برای مطالعه جامعه‌شناس نیست. عشق به مثابه احساس، به‌رغم ویژگی‌های جسمی آن، فرد را به دیگرانی که موضوع این احساس هستند مرتبط می‌کند و از این رو بعدی اجتماعی-فرهنگی بر آن حاکم است. دکتر سهیلا علیرضانژاد می‌گوید: در زنان پیوندی عمیق بین احساسات، روابط اجتماعی و کیفیت آن وجود دارد. با افزایش سن بیان احساسات به‌طور فزاینده‌ای تحت‌تأثیر ارزش‌های فرهنگی قرار می‌گیرد و بدین ترتیب تجربه و بیان احساسات هر چه بیشتر ناهمخوان می‌شوند. بدین معنی که ما کیفیت و شدت احساساتی را که بیان می‌کنیم به‌ویژه آنهایی که ما را با دیگران مرتبط، نظارت و کنترل می‌کند. بسیاری از عشاق نمی‌توانند به روشنی بگویند که از رابطه‌ای که به واسطه عشق ایجاد شده، چه انتظاری دارند اما ظاهرا فداکاری عنصری ضروری برای برقراری یک رابطه بلندمدت است. نکته مقابل این ویژگی، تمایل فرد به حفظ آزادی و فردیت خود است. این اولین دوگانه‌ای است که در عشق دیده می‌شود.

برخی جامعه‌شناسان ٧ نوع مختلف از عشق را معرفی می‌کنند.

١- عشق رمانتیک: که با جاذبه جسمی، احساسات جنسی، رمزآلودی عاشقانه و فعالیت‌های هورمونی همراه است
٢- عشق عملگرایانه و واقع‌بینانه
٣- عشق نوعدوستانه
۴- عشق به مثابه یک عقده روحی: حسادت، وسواس یا احساسات قوی بی‌ثبات

۵- عشق برادرانه

۶- عشق معمول

٧- عشق خانوادگی
برخی دیگر سبکی متفاوت از عشق را معرفی کرده‌اند. ١- عشق والدینی؛ ٢- عشق برای وقت‌گذرانی که مبتنی است بر تفریح، غیرمتعهد و آسان‌گیر؛ ٣- شیدایی؛ ۴- عشق الهی؛۵- شهوت؛۶- پراگما: سبکی منطقی که انتخاب شریک فرد به دقت براساس معیارهای عقلانی از قبیل طبقه‌اجتماعی یا مشابهت‌ها در زمینه اجتماعی برنامه‌ریزی شده است.

سوال این است که آیا عشق به مثابه محصول فوری و بلافصل و در عین حال عکس‌العمل نسبت به فرآیند عقلایی شدن، ارزیابی می‌شود؟ آیا عشق راهی است برای جست‌وجوی رستگاری شخصی در این دنیا؟ آیا عشق تأکید بر عدم عقلانیت در برابر عقلانیت است؟ آیاعشق رمانتیک ابزاری برای ارتباط و محقق ساختن خواست‌ها و استعدادهای فردی در یک دنیای پیچیده، غیرشخصی و بی‌نام و نشان است. بدین‌ترتیب نمی‌توان عشق را به مثابه یک مشخصه ثابت از پیش داده شده زندگی انسانی تلقی کرد.

در پژوهش دکتر علیرضانژاد به‌ویژه بر عشق رمانتیک در زندگی زنان پرداخته شده است. مصاحبه‌های او نشان می‌دهد که بانوان مصاحبه‌شده براین باورند که عشق سودایی نوعی نابرابری در رابطه ایجاد می‌کند. یعنی هر یک از طرفین که در دام این عشق درافتد، بی‌قدرت می‌شود.

در پژوهش دکتر علیرضانژاد به‌ویژه بر عشق رمانتیک در زندگی زنان پرداخته شده است. مصاحبه‌های او نشان می‌دهد که بانوان مصاحبه‌شده براین باورند که عشق سودایی نوعی نابرابری در رابطه ایجاد می‌کند. یعنی هر یک از طرفین که در دام این عشق درافتد، بی‌قدرت می‌شود. از این‌رو بودن در کنار مردی عاشق برای آنان یک نقطه قوت تلقی می‌شود، به همان‌سان در افتادن خود به دام عشق برایشان ترس‌آفرین و خطرناک تلقی می‌شود. نکته جالب آن که، این ترس در بین متولدین نیمه دهه ۶٠ و ٧٠ بسیار کمتر از زنان متولد دهه‌های پیشین بود.

اگر چه ظاهرا عشق وابستگی را افزون می‌کند، اما زنان در خلال مصاحبه عشق را به مثابه عامل استقلال می‌نگریستند. ظاهرا عشق رومانتیک که منجر به رابطه بلندمدت می‌شود، می‌تواند آنها را از سلطه موجود در عشق والدینی برهاند. در بسیاری از موارد وقتی که رابطه ناشی از عشق رمانتیک، باتوجه به ماهیت آن به سوی سلطه میل کرد، زنان معمولا به سوی سایر اشکال عشق ازقبیل عشق والدینی، عشق به فرزند یا عشق خواهرانه پناه می‌برند.

آسیب‌شناسی عشق در ازدواج
فروپاشی و از بین رفتن بیشتر خانواده‌هایی که روزی عاشق یکدیگر بوده‌اند اولین آسیبی است که ازدواج‌های نامعقولانه و غیرمنطقی می‌بیند. البته گاهی هم اتفاق می‌افتد که منجر به ازدواج نشده آنگاه به مراتب دردناک‌تر از پیش است. افسردگی روحی، خودکشی و نومیدی از زندگی می‌تواند بعدها در روابط فردی به وجود آید. دسته دیگر علاوه‌بر چشیدن ناکامی، متوسل به خشونت می‌شوند و می‌خواهند از این طریق آنچه را که نتوانستند به دست بیاورند جبران کنند. منصفانه نیست مانند دکتر استل پنستی، عشق را نوعی تصور و تفاهم فرض کنیم یا مانند «گیدنز» یک بیماری روانی قلمداد کنیم ولی هرچه که هست اگر ادعا کنیم ازدواج هر چه سنجیده‌تر و مناسب‌تر و براساس عقل و منطق صورت پذیرد استحکام و پایداری خانواده بیشتر خواهد بود؛ و هرچه زناشویی نامناسب‌تر و براساس رفتاری غیرعقلایی تأثیر گرفته باشد گسیختگی خانواده بیشتر اتفاق خواهد افتاد.

فراموش نکنیم که عشق و محبت بین زن و شوهر از ارکان اصلی نظام خانواده است؛ اما با گذشت زمان ممکن است شور و شوق دوران نخستین ازدواج کمتر شده و حتی به خاموشی کشیده شود. برخی همسران، هنگامی‌که در زندگی مشترک خود خدشه‌ای می‌بینند، چنان آشفته می‌شوند که پل‌های پشت‌سر خود را خراب می‌کنند؛ طوری‌که دیگر نمی‌توانند روابط‌شان را با یکدیگر ترسیم کنند. آنها می‌توانند در زندگی روزمره، در عادت‌های فردی و در سلیقه‌های شخصی تنش و کشمکش ایجاد کنند، نه عشق. چنانچه برخی معتقدند که عشق با گذشت زمان زیاد دوام پیدا نمی‌کند. حتی به‌طور افراطی گفته‌اند: ازدواج گورستان عشق است!

برای وجود عاشق و معشوق، انسان بودن، اخلاقی ماندن، مهربانی، صبوری و ایثار لازم است. اگر هرکدام از این عناصر نباشد، عشق دیگر عشق نیست…

برای وجود عاشق و معشوق، انسان بودن، اخلاقی ماندن، مهربانی، صبوری و ایثار لازم است. اگر هرکدام از این عناصر نباشد، عشق دیگر عشق نیست…

در گذشته معیارهای مختلفی برای انتخاب همسر وجود داشته که می‌توان به پول، زیبایی، مسکن، شغل، اخلاق، دینداری، سواد، تحصیلات و صداقت اشاره کرد که البته ترتیب و تنوع معیارهای زن و مرد با هم متفاوت بوده ‌است. اما معیاری که کمتر به آن توجه می‌شود بحث سلامت است؛ هم از بعد جسمانی، هم روانی و اجتماعی. شاید عشق هم نقش عمده‌ای در سلامت ازدواج و زندگانی داشته باشد.

دختران و پسران امروز در فضاهایی مانند خیابان و مراسم مختلف و حتی ازدواج غیابی به انتخاب همسر می‌پردازند. متاسفانه موضوعی که امروزه ازدواج را دچار مشکل می‌کند این است که سابقه آشنایی‌های پیش از ازدواج کم است. موضوع دیگر نیز بحث رواج ازدواج‌های ناهمگون است. از منظر جامعه‌شناسی خانواده بهتر است که ازدواج‌ها همگون باشد که دو نفر از لحاظ فرهنگی، اجتماعی، تحصیلات، قومی و مذهبی شباهت بیشتری داشته باشند و اینگونه شانس موفقیت ازدواج خود را افزایش دهند.

سوال این است که آیا عشق به مثابه محصول فوری و بلافصل و در عین حال عکس‌العمل نسبت به فرآیند عقلایی شدن، ارزیابی می‌شود؟ آیا عشق راهی است برای جست‌وجوی رستگاری شخصی در این دنیا؟ آیا عشق تأکید بر عدم عقلانیت در برابر عقلانیت است؟ آیاعشق رمانتیک ابزاری برای ارتباط و محقق ساختن خواست‌ها و استعدادهای فردی در یک دنیای پیچیده، غیرشخصی و بی‌نام و نشان است. بدین ترتیب نمی‌توان عشق را به مثابه یک مشخصه ثابت از پیش داده شده زندگی انسانی تلقی کرد.

چرا آلت تناسلی مردان کج می شود؟

کجی مادرزادی آلت تناسلی یک بیماری نسبتا شایع است و حدود ده درصد مردان را گرفتار می کند. میزان کجی از بسیار خفیف تا بسیار شدید متفاوت است. در ۳-۱ در صد مردان کجی شدید آلت تناسلی وجود دارد.

بعلت خجالت و شرم، بسیاری از بیماران هرگز به پزشک مراجعه نمی کنند و تا آخر عمر با یک استرس روحی و روانی شدیدی زندگی می کنند و در بسیاری از موارد نیز مرد بعلت این مشکل از ازدواج امتناع می کند، در صورتیکه این مشکل با جراحی به راحتی قابل حل است…

.

.

.
بطور کلی کجی آلت‌تناسلی به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: مادرزادی یا اولیه و اکتسابی یا ثانویه.

پیش‌آگهی، تشخیص و درمان آنها کاملاً متفاوت است و باید این دو بیماری را از همدیگر افتراق داد. کجی آلت‌تناسلی مادرزادی یا اولیه یک بیماری نسبتاً شایع می باشد و ده درصد مردان به آن مبتلا هستند. در ۳-۱ در صد مردان کجی خیلی شدید و بیش از ۴۵ درجه می باشد.

مقوله کجی مادرزادی آلت تناسلی کاملا متفاوت از کجی اکتسابی است. کجی اکتسابی بیشتر به دنبال بیماری پیرونی اتفاق می افتد و همراه با اختلال نعوظ می باشد و از خصوصیات آن پیشرفت بیماری به طرف ناتوانی جنسی در اکثر موارد است. ولی کجی مادرزادی آلت تناسلی یک حالتی است که بخودی خود سبب ناتوانی جنسی نمی شود، ولی بعد از سن بلوغ اگر اصلاح نشود ممکن است در تعدادی از افراد، شدت آن رفته رفته شدیدتر گردد.

.

.

این بیماری ممکن است همراه با سایر اختلالات مادرزادی آلت تناسلی مثل چرخش آلت تناسلی و هیپوسپادیاس (باز شدن سوراخ مجرای ادرار پائین تر از محل طبیعی) همراه باشد . این بیماران هیچ سابقه ای مثل ضربه ندارند ، و برخلاف افراد مبتلا به بیماری پیرونی، دارای پلاک بر روی آلت تناسلی نیز نیستند.

آلت‌تناسلی در مرد یک عضو کاملاً عروقی است که از ترکیب سه جزء استوانه‌ای تشکیل می شود: دو عدد اجسام غاری در طرفین که همان بافت نعوظی مرد را تشکیل می دهند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند . وقتی یک مردی تحریک می شود اجسام غاری پر از خون شده و حالت نعوظ به مرد دست می دهد. کجی در حالت نعوظ خود را بهتر نشان می دهد، ولی در موارد شدید در حالت شل نیز دیده می شود. گاهی برای تشخیص و اندازه گیری دقیق میزان کجی از نعوظ مصنوعی استفاده می شود که در آن با تزریق ماده ای در داخل آلت تناسلی نعوظ ایجاد می شود.

.

.
کجی آلت‌تناسلی می تواند بطرف پائین، بالا، راست، چپ و یا ترکیبی از آنها مثلاً بطرف پائین و راست باشد. در نوع مادرزادی، کجی اکثرا بطرف چپ می باشد.

در بالا توضیح داده شد که اعضاء نعوظ آلت، اجسام غاری هستند که به شکل دو استوانه متساوی در طرفین آلت‌تناسلی قرار می گیرند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند، حال اگر بطور مادرزادی جسم اسفنجی کوتاه تر از اجسام غاری باشد، آلت‌تناسلی بطرف پائین کج می شود .

میزان کجی آلت‌تناسلی را بر حسب درجه می سنجند. یک مرد از نظر زناشوئی دارای دو جنبه است: توانائی باروری و توانائی برقرار کردن رابطه زناشوئی یا همان نزدیکی. کجی آلت‌تناسلی بخودی خود سبب آسیب به قدرت باروری مرد نمی شود. اگر کجی آلت‌تناسلی بیش از ۳۰ درجه باشد، هم نزدیکی مشکل می شود و هم اینکه ممکن است همسر بیمار حین نزدیکی احساس درد بکند که این موارد نیاز به جراحی دارند.

.

.

.
بطور کلی عوارض کجی مادرزادی آلت تناسلی عبارتند از:
• استرس روحی روانی و کاهش اعتماد به نفس
• مقاربت دردناک
• عدم امکان مقاربت وقتی میزان کجی بیش از ۴۵ درجه است
• در دراز مدت ممکن است سبب ناتوانی جنسی روحی روانی گردد.
بنده مردان جوان بسیاری را دیده ام که بعلت کجی آلت تناسلی از ازدواج خودداری می کنند و واهمه دارند، و از این بابت تحت فشار روحی روانی بسیار زیاد هستند. در صورتیکه اگر در این زمینه آگاهی کافی به جامعه داده شود که این بیماری به راحتی قابل درمان است، از فشار روحی و روانی این مردان کاسته شده و می توانند مثل سایر مردان طبیعی ازدواج کنند. حتی محل عمل جراحی پس از مدتی قابل تشخیص نمی باشد.

.

.

.
درمان
درمان آن توسط عمل جراحی است، ولی باید در مرکزی صورت بگیرد که تجربه کافی در اصلاح کجی آلت تناسلی دارند. جهت اصلاح کجی آلت‌تناسلی یک عمل جراحی بسیار مؤثر وجود دارد. گاهاً کجی آلت‌تناسلی به اندازه‌ای نیست که مانع نزدیکی و یا درد همسر شود، ولی بعلت ظاهر نامناسب آلت‌تناسلی، از نظر روحی و روانی، زوجها دچار مشکل می شوند.

این موارد را نیز می توان با جراحی اصلاح کرد. آن مثل جراحی زیبائی برای بینی است. خیلی از افراد ظاهر بینی نامناسبی دارند، ولی هیچ مشکلی با آن ندارند، ولی عده‌ای ترجیح می دهند که عمل جراحی کنند.

.

.

.
به سه روش جراحی کجی آلت تناسلی قابل اصلاح است:
• بریدن و برداشتن قسمتهائی از پوشش اجسام غاری (اجسامی که سبب نعوظ می گردند)
• استفاده از پیوند در طرف مقابل کجی
• چین دادن پوشش اجسام غاری
بر حسب نوع و شدت کجی و اندازه آلت تناسلی، جراح تصمیم می گیرد که بیمار از کدام نوع روش جراحی سود می برد.

شش هفته پس از عمل جراحی بیمار می تواند فعالیت جنسی خود را از سر بگیرد.
بطور خلاصه کجی آلت‌تناسلی بر دو نوع است: نوع مادرزادی که در صورتی نیاز به جراحی دارد که در روابط زناشوئی مشکل ایجاد کند و یا از نظر ظاهری برای زوجها ناراحت کننده باشد. نوع مادرزادی بخودی خود سبب ناتوانی جنسی و ناباروری نمی شود، ولی اگر بیش از ۳۰ درجه باشد، نزدیکی مشکل و دردناک خواهد بود.

نوع اکتسابی که سیر پیشرونده دارد و اگر بطور مناسب درمان نشود، اکثراً سبب ناتوانی جنسی در مرد خواهد شد. مهمترین علت کجی اکتسابی آلت‌تناسلی بیماری پیرونی است، که تشخیص و درمان زود هنگام آن برای بیمار خیلی کمک کننده خواهد بود.

ماساژ جنسی بدن

ماساژ جنسی بدن زن چه تاثیری بر رابطه جنسی دارد؟

ماساژ جنسی علاوه بر تاثیرات مفیدی که روی بدن دارد، میتواند نقش تحریک کنندگی نیز داشته و لذت رابطه جنسی را دو چندان نماید.

ماساژ جنسی ارتباط جسمی زن و مرد را بیشتر کرده، ضمن برانگیختگی جنسی موجب میشود تا آنها لذت بیشتری از رابطه جنسی با یکدیگر ببرند. در خانمهایی که مشکل ارگاسم دارند یا اینکه دیر به ارگاسم میرسند، ماساژ جنسی بدن نقش مهمی در تسهیل ارگاسم دارد و در این امر بسیار کمک کننده است…

در اینجا مراحل مختلف ماساژ جنسی بدن زن را بطور ساده مرور میکنیم:

۱-ماساژ پشت بدن:

برای شروع ماساژ جنسی و شل کردن عضلات بدن زن، بهتر است ابتدا از پشت او شروع کنید.اول نوک انگشتان خود را به پوست او بکشید بعد ناحیه پشت را از بالا تا پایین به آرامی نوازش کنید.سپس بطور متناوب با حرکات کششی، لرزشی (vibration) و دایره وار، آنرا ماساژ دهید. گاهی میتوانید گوشت بدن او را درست مثل خمیر با دستتان بگیرید و آرام فشار دهید.پوست سر را ماساژ داده و گاهی موهای او را بین انگشتان خود بگیرید. سپس سراغ پاهای او رفته و انگشتان پایش را با دست فشار دهید.

۲- ماساژ جلوی بدن:

سینه و پستانها را از داخل به خارج بمالید. نوک سینه ها را به آرامی ماساژ تحریک کنید. موهای ناحیه شرمگاهی را نوازش کرده و به نرمی بکشید. با کف دستتان قسمت پایین شکم بمالید.کف دودست خود را بهم مالیده و وقتی گرم شد آنرا روی تخمدانهای زن بگذارید. عده ای معتقدند که انجام اینکار انرژی زن برای سکس را بیشتر میکند.

سعی کنید ناحیه مثانه و رحم را فشار دهید. در این هنگام بهتر است زن تمرینات kegel را انجام داده و ماهیچه های کف لگن خود را مانند حالت متوقف کردن ادرار، سفت کند.

۳- ماساژ واژن:

بهتر است در این مرحله دستکش لاتکس بپوشید. میدانید که زنها به دو طریق به ارگاسم میرسند: از راه تحریک نقطه جی و از راه تحریک کلیتوریس.

بسیاری از خانمها ارگاسم از طریق نقطه جی را عمیق تر میدانند. گاهی اگر تحریکات بطور مناسب ادامه پیدا کند زن میتواند چند ارگاسم پشت سرهم داشته باشد. این ارگاسمهای متوالی و پشت سرهم تاثیر بسیار خوبی در روحیه زن دارد.

دست خود را به یک ماده لیز کننده مناسب آغشته نموده و لبهای واژن را به انگشتتان ازهم باز کنید. نوک انگشتان را به سمت بالا ( بطرف ناف) بگیرید. لبهای داخلی و خارجی (کوچک و بزرگ) را با انگشتتان از هم جدا کرده و آنها را تک تک به آرامی با دو انگشت بمالید.

حالا یک انگشت خود را وارد واژن کرده بدنبال آن انگشت دوم را نیز وارد کنید. انگشت شست خود را بالا نگه داشته و آنرا مقابل کلیتوریس قرار دهید. میتوانید دست خود را فشار دهید یا اینکه بلرزانید طوریکه دو انگشت شما با دیواره واژن و شست شما با کلیتوریس تماس داشته باشد.

کف دست خود را روی استخوان عانه و انگشتانتان را روی لبهای واژن قرار دهید، حالا دست خود را به آرامی به سمت پایین فشار داده و یک حرکت چرخشی به آن بدهید. با حرکت دست حدود ۱۰ دایره فرضی بکشید، سپس کف دست خود را بلند کرده و با انگشت چند ضربه ملایم به لبهای واژن بزنید. چند ثانیه مکث نموده و دوباره همین حرکت را برای چند بار انجام دهید.

شما میتوانید گردن رحم را در قسمت پشتی و فوقانی واژن بصورت یک بافت گنبدی شکل با شکافی در وسط آن (مانند چانه) لمس نمایید. با احتیاط بافت اطراف آنرا تحریک کنید. عده ای از خانمها از این کار لذت زیادی برده و از شما میخواهند اینکار را برایشان تکرار کنید.

بیاد داشته باشید که کلیتوریس از آلت تناسلی شما بسیار حساستر است. بنابراین هرگز انگشت خود را بصورت خشک و خشن روی آن نکشید. ابتدا که اندام تناسلی زن را لمس میکنید، کلیتوریس را فقط به نرمی فشار دهید. برای کاهش درد ناشی از اصطکاک میتوانید کلیتوریس را با لبهای واژن گرفته و با آن تحریک کنید.

انگشت خود را وارد واژن کرده سپس دست دیگر خود را که آزاد است روی قسمت پایین شکم بگذارید و به طرف یکدیگر فشار دهید.اگر با قسمتهای حساس و لذتبخش اندام تناسلی زن آشنا نیستید از او بخواهید تا دست شما را گرفته و با دست شما خودش را تحریک و استمناءکند. بعد از آن خودتان به تحریک این قسمتها بپردازید.

یک روش دیگر برای ماساژ جنسی زن این است که مقداری ماده لیزکننده روی لب واژن ریخته سپس آنرا با انگشت شست و اشاره خود بگیرید و ضمن فشار به آهستگی بکشید. این عمل را چندین بار پشت سرهم انجام دهید.

تخمدانها در دو طرف واژن قرار دارند. گروهی از خانمها از ماساژ آنها لذت زیادی میبرند و گروهی دیگر آنرا دردناک میدانند. در صورت تمایل میتوانید آنها را ماساژ دهید.

قسمت داخلی رانها و موهای عانه را به نرمی نوازش کنید. بتدریج که زن لگن خود را بالا میبرد،این منطقه را بیشتر ماساژ دهید. بعد از مدتی میتوانید انگشت خود را به سمت لبهای واژن ببرید. به کمک یک ماده مناسب آنها را لیز نموده یکی یکی با دست بگیرید. محل اتصال لب بیرونی واژن به بدن را با دوانگشت گرفته از پایین به سمت بالا بکشید. نظیر همین عمل را با لبهای دیگر هم چند بار انجام دهید.

به آرامی انگشت خود را وارد واژن کنید. چند لحظه ثابت نگه داشته سپس آنرا وارد و خارج کنید. اگر لازم شد میتوانید از انگشت دیگرتان هم استفاده کنید.انگشت شست را وارد واژن کرده کف دست خود را دور کلیتوریس بچرخانید و ضمن آن با سایر انگشتان، استخوان لگن را فشار دهید. به این ترتیب شما میتوانید سقف واژن (نقطه جی داخلی) و مثانه(نقطه جی خارجی) را تواما” تحریک نمایید.

با انگشت خود نقطه جی را داخل واژن تحریک کنید. برای اینکار انگشت خود را روی دیواره قدامی واژن گذاشته و آنرا مثل دکمه زنگ فشار دهید و دوباره بردارید. همزمان بااینکار کلیتوریس را هم کمی غلغلک بدهید. با دوانگشت خود دیواره واژن را در جهت بالا و پایین هشت بار باهم فشار دهید و همراه آن کلیتوریس را نیز تحریک کنید. سپس کلیتوریس را به نرمی با انگشت گرفته ضمن فشار به آرامی آنرا بکشید.

انگشت خود را داخل واژن بشکل دایره بچرخانید و در محل ساعت ۱۲ کمی مکث کنید. بعد از مدتی ورودی واژن را با انگشت غلغلک دهید. انجام این عمل زن را بشدت حشری میکند. حالا انگشت خود را بین لبهای داخلی و خارجی واژن برده از پایین تا بالا به سمت کلیتوریس بچرخانید. در اینجا و بعد از انجام همه اینکارها او دیگر منتظر ورود آلت شماست و مطمئنا” لذت زیادی از آن خواهد برد!!….

چرا زن ها تضاهر به ارگاسم می کنند؟!

اگر زنی در طول رابطه احساس کند که برای ارگاسم شدن تحت فشار قرار گرفته است چه اتفاقی ممکن است رخ دهد؟ تظاهر به ارگاسم شدن یکی از راههایی است که زنان درچنین شرایطی بر می گزینند! تحقیقات نشان می دهد که ۷۰% زنان تظاهر به ارگاسم می کنند! این یعنی واقعا احتمال اینکه شریک شما نیز یکی از این افراد باشد وجود دارد.اگر وی در حال تظاهر کردن به ارگاسم شدن باشد باید نتیجه گرفت که حتما شما کارتان را غلط انجام می دهید…

از طرفی شما وی را بیشتر ناراحت و عصبی خواهید کرد به خاطر این حقیقت که وی می داند شما منتظر هستید تا وی از شدت لذت فریاد بکشد!

برای اینکه بتوانید ارگاسم مصنوعی را شناسایی کنید در ابتدا باید بدانید که همسر شما چگونه ارگاسم می شود. بسیاری از زنان توسط تحریک و ماساژ مستقیم کلیتوریس ارگاسم می گردند.

بعضی ها با تحریک و ماساژ نقطه جی به این مهم دست پیدا می کنند. عموما زنانی که برای ارگاسم شدن به تحریک وماساژ جی اسپات احتیاج دارند نمی توانند با ماساژ کلیتوریس به ارگاسم برسند.این یکی از رفتارهایست که شکل گیری آن در طول زمان رشد فرد در خودارضایی شکل می گیرد و در آن تاثیر دارد. زنان بسیاری هستند که فقط از طریق ماساژ کلیتوریس ارگاسم می شوند در نتیجه فایده ندارد که شما با آنها یک ساعت رابطه داخلی داشته باشید چراکه اگر به کلیتوریس و ماساژ آن توجه نداشته باشید تنها وی را با رابطه گرم نگه داشته اید!

نکته دیگر برای شناسایی ارگاسمهای مصنوعی در زنان این است که بدانید شریک شما چه مراحلی را باید طی کند تا به ارگاسم برسد. تحقیقات نشان می دهد که درصد بالایی از زنان توسط معاشقه باید گرم شوند تا کم کم به حسی برسند که احساس کنند به چیزی احتیاج دارند و دلشان می خواهد توسط آن چیز پر شوند. در این مرحله رابطه داخلی آغاز شده و در نهایت به ارگاسم فرد ختم می گردد. اما شما سعی کنید که ببینید وی چه قدر برای چه مرحله نیاز دارد.این اصلا ساده نیست. در مغزتان فرو کنید که وی را کاملا زیر نظر بگیرید.. اینکه شما چیز جدیدی را امتحان کنید و وی ارگاسم شود خیلی خوب است اما شانس اینکه وی در حال تظاهر کردن است تا از شر آن خلاص شود هم وجود دارد.اگر ناگهان بصورت نا مربوط دیدید که وی ارگاسم شد بدانید که شانس بالایی برای تظاهر و خواستن برای رهایی از این شرایط وجود دارد.

راههای فراوانی برای شناسایی ارگاسمهای دروغین وجود دارد اما قبل آن باید ارگاسم صحیح شریکتان را حتما شناخته باشید.چندین مورد از راههای شناخت ارگاسمهای دروغین اینها هستند

۱-آه و ناله های مکانیکی! اگر می بینید که وی مدام یک خط جمله را تکرار می کند و ناله های وی شبیه به چیزیست که در فیلمها دیده و همینطور ناله ای وی بدون نفس عمیق است شانس بنا به دلایلی برای تظاهر به ارگاسم وجود دارد

۲-صدای وی با حرکات هم خوانی ندارد! مثل اینکه شما ضبط صوت را خاموش کنید و فرد همچنان برای خود  برقصد!  مثلا شما در حال اجرای اورال سکس و یا همان سکس دهانی هستید و برای لحظه ای دست می کشید تا ری ست شوید و دوباره شروع کنید ناگهان صدای آه و یا ناله بشنوید!  در اینجا شانس برای تظاهر بالاست.

۳-زنی که به سمت ارگاسم می رود تمام ماهیچه هایش جمع خواهد شد.یکسری از ماهیچه ها جمع شدنش اختیاری نیست مثل مثلا ماهیچه داخل پا و یا خود دهانه واژن. اگر میبینید که وی بسمت ارگاسم رفته یا در حال ارگاسم است اما حس نمی کنید که ماهیچه های وی آلت شما را اندکی قفل کرده اند شانس برای ارگاسم مصنوعی وجود دارد.

۴-نفس کشیدن وی در طول ارگاسم برای مدتی شدید می شود. وی باید این نفس کشیدن را بعد از ارگاسم تا مدتی به همان شدت ادامه دهد اما اگر یبینید که وی ارگاسم شدید داشته (چون عموما زنان تظاهر به ارگاسم طولانی می کنند تا شما بفهمید و ول کنید! )  اما نفس وی مثل سویچ  برق ناگهان قطع شد بدانید چنین ارگاسمی مصنوعی بوده است.

لازم نیست از وی متنفر بشوید.اینکه وی به ارگاسم شدن تظاهر می کنند این معنی را نمی دهد که وی از روی منظور چنین رفتاری انجام می دهد. بعد از سکس به وی یک جایزه اسکار برای ایفای بهترین نقش مکمل بدهید و ببینید چگونه عکس العمل نشان میدهد! اما چرا چنین کاری انجام می دهد؟ چرا زنان دست به چنین رفتاری می زنند؟

۱-شاید و اصلا نمی داند که ارگاسم چیست! بنظر عجیب می اید اما بسیارند از این گونه افراد. زنانی که خود ارضایی نداشته و اصلا هم نیا موخته اند که چه در سکس می خواهند و چه لازم دارند.فکر می کنند ارگاسم همان مرطوب شدن است۱ چنین افرادی اصلا ارگاسم شدن را بلد نیستند.من با زنانی از این قبیل برخورد داشته ام که واقعا نمی دانستند  ارگاسم چیست. من به آنها گفتم که می توانم برای شما این را بوجود بیاورم و باید بگویم که موفقیتی نداشتم!

۲-واژن انها دردناک میشود. بسیار ساده است.زنان در طول سکس دچار درد واژن می گردند.بسیار ساده است که شروع به رابطه داخلی کنید و در مدت ۲۰ دقیقه زن را به مرزی برسانید که از درد واژن ضجه بزند و گریه کند.بسیاری از زنان دیواره ها و لبهای واژن ضعیف و لاغری دارند.این افراد عموما بسرعت زیر فشار و وزن و سرعت رابطه و آلت دارای درد می گردند و ارگاسم شدن آنها نا ممکن می شود!

۳-زن تظاهر به ارگاسم می کند فقط برای اینکه شما آرام بگیرید و به خود افتخار کنید. وی در شرایط ارگاسم نیست و می داند این مسئله که ارگاسم شود چقدر برای شما حیاتی است. پس وی دست به این رفتار میزند تا همه از این مرحله شاداب و سالم بیرون بی آیند! برای همین است که می گویم برای ارگاسم به کسی فشار وارد نکنید. از من بپرسید خواهم گفت شما وادارش می کنید که بخاطر شما به شما دروغ بگوید!

شما باید ذهن باز داشته باشید و با وی در این مورد صحبت کنید.از وی بخواهید که برای شما حرف بزند و مستقیم در مورد این موضوع با هم صحبت کنید. اینکه چه چیزی می تواند وی را ارگاسم کند و شما چه می توانید باری رسیدن به آن نقطه انجام دهید. اگر شما به اندازه کافی جنتلمن باشید وی درها را برای شما خواهد گشود و برای شما توضیح خواهد داد که چه می شود و چه باید بشود تا وی دیگر این رفتار را انجام ندهد.

با رعایت این نکات بهداشتی می توانید تا میزان زیادی از بروز عفونت های مجاری ادراری جـلوگـیری به عمل آورید.

 

تــرشحات طبیعی مهبل برای سلامت  مهبل ضروری می باشد.در مهبل باکتریهای غیر بیماری زای طبیعی وجود دارنـد کـه وجـودشـان از بـروز عفونتهای باکتریایی و قارچی ممانعت بعمل می آورد. ترشحات طبیعی مهبل شفاف و یا سفید،رقیق و یا غلیظ بوده اما بی بو و ایجاد سوزش و خارش نمی کند.عفونتهای باکتریایی،قارچی،انگلی و عفونتهای ادراری معمولا در زنان شایع است.
 
 

بطور مختصر با علایم این بیماریها  آشنا شوید:
 

 
*عفونت قارچی(کلامیدیا):

ترشحات سفید و پنیری شکل مهبل-تورم و درد در نواحی تناسلی-خارش شدید-مقاربت دردناک.
 


* عفونت باکتریایی:
 
ترشحات سفید،خاکستری و زرد-بوی نامطبوع ماهی-خارش و سوزش-التهاب و تورم خفیف مهبل.
 


* عفونت انگلی(تریکومونا):

خارش،سوزش و تورم شدید مهبل-ترشحات  کف آلود خاکستری،زرد و یا سبز-بوی نامطبوع ماهی-درد حین ادرار و یا مقاربت جنسی.
 


* عفونت مجاری ادرار:
 

احساس سوزش حین ادرار-وجود خون در ادرار-ادرار با بوی تند و تیره رنگ-اضطرار فراوان برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه نیمه پر باشد- قطره قطره آمدن ادرار-تکرار ادرار.
 

 
 

نکات بهداشتی ویژه دختران و زنان:
 


* پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب خود را بشویید.این کار از رانده شدن باکتریهای نواحی مقعد به مهبل جلوگیری میکند.
 

* در طی روز لباسهای زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید.از پوشیدن لباسهای بدون تهویه مانند لباسهای نایلونی و ساخته شده ازسایر الیاف مصنوعی خودداری کنید.تا آنجا که ممکن است شبها بدون لباس زیر بخوابید تا مهبل با جریان هوا در تماس باشد.
 

* از پوشیدن لباسهای تنگ مانند شلوار جین،جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباسهای گشاد و راحت به تن کنید.


* برای شستشوی لباسهای زیر خود از شوینده های غیر معطر و ملایم استفاده کنید.
 

* از وان آب داغ و جکوزی استفاده نکنید.
 

* کاندومها و دیافراگمهای از جنس لاتکس و ژلهای اسپرم کش در برخی از زنان ایجاد حساسیت می کنند که باید از سایر روشهای جلوگیری از بارداری استفاده گردد.
 

* حین مقاربت جنسی از لغزنده کننده های (لوبریکیشن) پایه آب (محلول در آب) و غیر معطر استفاده کنید.از وازلین و لوبریکیشنهای حاوی سیلیکون استفاده نکنید.
 

* لباسهای زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.
 

* حتما قبل و پس از آمیزش جنسی ادرار کنید.
 

* از پودر تالک در اطراف مهبل استفاده نکنید زیرا که پودر تالک رطوبت را در خود نگه می دارد.
 

* در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می کنید حداکثر آن را هر 4-3 ساعت یکبار عوض کنید.پیش از گذاشتن تامپون دستهای خود را کاملا بشویید.در طی خواب شبانه هیچگاه از تامپون استفاده نکنید و جای آن از پد های بهداشتی استفاده کنید.
 

* نوار بهداشتی (پد) را میبایست هر 6-4 ساعت یکبار (حداکثر 8 ساعت) عوض کرد.پیش از گذاشتن پد نیز دستهای خود را با آب و صابون بشویید.
 

* از تامپون،نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.
 

* همیشه مهبل و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید.رطوبت رشد میکروبها و قارچها را سرعت می بخشد.
 

* بطور منظم سطح خارجی مهبل را با آب ولرم شستشو دهید.برای شستن مهبل نیازی به استفاده از صابون نمی باشد.
 

* حین استحمام از صابون و شامپوهای غیر معطر و ملایم استفاده کنید.از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.


* هیچگاه لباسهای خیس و مرطوب را به تن نکنید.چنانچه لباسهایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.
 

* هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را بسمت جلو خم کنید تا شامپو با مهبل و ناحیه تناسلی تماس نیابد.
 

* پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید.برای این کار می توانید از سشوار (با درجه باد سرد ) نیز استفاده کنید.
 

* هیچگاه ادرار خود را نگه ندارید.
 

* از دوش مهبل استفاده نکنید.چرا که این عمل ترشحات و باکتریهای طبیعی و محافظ مهبل را می شوید.
 

* پس از استحمام ادرار کنید.
 

* از روابط جنسی پر خطر اجتناب کنید.
 

* در طی روز آب فراوان بنوشید.استرس و وزن خود را نیز کاهش دهید.
 

* مصرف روزانه ماست از بروز عفونتهای قارچی مهبل جلوگیری می کند.
 

* مصرف بی رویه و سر خود آنتی بیوتیکها میکروبهای مفید و طبیعی مهبل را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش می دهد.
 

* خانمهای که در دوران حاملگی،شیر دهی و یائسگی می باشند و همچنین خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری استفاده می کنند از آنجایی که سطوح هورمونهای بدن آنها دستخوش تغییر می شود می بایست بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.